Oxandrolone onder de loep

Door: Robbert Wolters

Hoewel ik niet de intentie heb om ieder anabool steroïd uitvoerig te gaan beschrijven is het zeker interessant om bij sommige middelen de beschikbare onderzoeken eens op een rij te zetten. Zo ontstaat een objectief beeld van wat een middel doet en kun je onderzoek naast praktijk zetten, aangezien een hoop gebruikers hun kuurtjes op internet bijhouden. Oxandrolone is wat dat betreft een interessant middel, omdat het de reputatie heeft uiterst mild te zijn en er een hoop onderzoek naar het effect van oxandrolone is gedaan.

Oxandrolone is in de begin jaren zestig van de vorige eeuw ontwikkeld door het bedrijf Searle en staat ook bekend onder de merknaam Anavar. Door zijn moleculaire structuur kan oxandrolone niet aromatiseren. Het middel wordt in het lichaam niet omgezet in een oestrogeen. Oxandrolone metaboliseert niet gemakkelijk en kan daarom als pil worden geslikt en het middel verlaat het lichaam naar verloop van tijd in onveranderde vorm. (bron) 

Onderzoeken

In dit onderzoek uit 2004 lieten onderzoekers 30 mannen van 60+ elke dag 12 weken lang 20 mg oxandrolone slikken. Het opvallende aan deze studie is dat de mannen niet trainden. De onderzoekers wilden weten of ze alleen met het toedienen van oxandrolone de achteruitgang in kracht en spiermassa bij ouder wordende mannen konden tegengaan. Een vorm van androgeen therapie dus. Uiteraard was deze studie dubbelblind en placebo gecontroleerd. De spieromvang nam toe door het gebruik van oxandrolone. Dat werd gemeten door de dwarsdoorsnede van de dijbeenspier te meten gedurende 12 weken. Ook de vetvrije massa nam gemiddeld met 3kg toe in twaalf weken. De spierkracht nam ook toe, gemeten in vier verschillende oefeningen. In de periode na de twaalf weken met oxandrolone echter verdween te toegenomen spiermassa en kracht weer. De toediening van oxandrolone had dus alleen een tijdelijk effect op de spieromvang en spierkracht.  De vetmassa nam ook af tijdens het gebruik van oxandrolone, gemiddeld met 2 kilo en dat effect bleef wel overeind 12 weken na het onderzoek.

Naast de effecten op spierkracht, spiermassa en vetmassa maten de onderzoekers ook het effect op het cholesterol, lever enzymen, LH en het PSA. De algemene bevindingen baarden de onderzoekers geen zorgen. Nadere lezing leert wel dat het testosteron niveau in week 24 gemiddeld in de oxandrolone groep iets lager lag dan in de placebo groep, terwijl dat aan het begin min of meer gelijk was. Ook de LH waarden op 12 weken lagen in de oxandrolone groep lager dan in de placebo groep.  De onderzoekers trekken de voorzichtige conclusie dat het gebruik van oxandrolone de HPTA axis mogelijk heeft onderdrukt.  De mate waarin echter was dermate gering dat de onderzoekers er geen conclusies aan hebben verbonden.

Dezelfde onderzoekers als in bovenstaande studie deden een jaar later opnieuw een proef met oudere mannen, gemiddeld 72 jaar, om vast te stellen wat het verschil in effect is tussen 6 en 12 weken 20mg oxandrolone per dag. Ook dit keer trainden de proefpersonen niet.  De conclusie was dat meer dan 90% van de toename in kracht en spiermassa in de eerste zes weken werd bereikt.

Ook is in onderzoek specifiek gekeken naar de effecten van oxandrolone op de vetmassa, waarbij onderscheid is gemaakt naar buikvet, onderhuids vet en vet op de bovenbenen. Daarnaast is gekeken naar het effect van behandeling met oxandrolone op de nuchtere insuline spiegel.  Gemiddeld verloren de mannen met oxandrolone 1,8 kilo vet en twaalf weken na de studie was daar nog 83% van over. (-1,5 kilo dus). Het verlies van vet ging gepaard met een verlaagde nuchtere insuline spiegel.

Een wat oudere studie uit 1995 laat ook interessantere informatie zien. De studie poogde het verschil in effect te laten zien tussen behandeling met oxandrolone en testosteron enanthate gedurende 9 maanden bij mannen die aan het afvallen waren. De oxandrolone groep liet als enige een afname zien in visceraal vet (vet in de buikholte). Ook de afname van het onderhuidse vet was groter in de oxandrolone groep dan de TE groep of de placebo groep. De negatieve effecten van oxandrolone echter op het testosteron niveau, schildklierhormoon en cholesterol deden de onderzoekers beslissen na drie maanden te stoppen met oxandrolone en over te gaan tot behandeling met nandrolon decanoate.  Het is eigenlijk buiten de scope van dit artikel, maar de toediening van nandrolone vergrootte de hoeveelheid visceraal vet juist en deed het effect van oxandrolone geheel teniet. Ook de TE groep liet een toename zien in visceraal vet.

Op basis van bovenstaande onderzoeken is vast te stellen dat oxandrolone bewezen effectief is daar waar het gaat om het vergroten van spiermasa, spierkracht en het verminderen van vetmassa in oudere mannen die niet trainen. Met betrekking tot de afname van vetmassa doet oxandrolone het beter dan testosteron enanthate en nandrolon decanoate. Als je niet traint met gewichten dan verdwijnt de toegenomen kracht en spiermassa weer volledig, maar de afname van je vetmassa is grotendeels blijvend. Verder geeft 6 weken oxandrolone ten aanzien van de vergroting van kracht en spiermassa 90% van de resultaat ten opzichte van 12 weken.

Opmerkingen

De gemiddelde resultaten in de onderzoeken (3 kilo spiermassa erbij en 2 kilo vet eraf in 12 weken) kun je ook behalen zonder oxandrolone als je met gewichten traint en je voeding op orde hebt. Alle onderzoeken zijn gedaan op oudere mannen die niet trainen. Wat het effect zal zijn op jonge mannen die al wel een tijd trainen (de gemiddelde gebruiker) is op basis van deze onderzoeken lastig te voorspellen. Als je kijkt naar de kuurdagboeken op internet van oxandrolon-alleen gebruikers zie je een lichte toename in kracht en spiermassa en een afname in vet. Maar meestal op veel hogere doseringen, tot wel 100mg per dag. 20mg laat al een dempend effect zien op de productie van LH dus aangenomen mag worden dat hogere doseringen dat effect versterken. De vraag is daarom wat de ratio is achter een dergelijke dosering juist met dit middel.  Oxandrolone wordt geroemd om zijn geringe bijwerkingen, echter  bij hogere doseringen vervalt die eigenschap grotendeels.  Wellicht is het dan zinvoller oxandrolone met een ander middel te combineren. Onderzoek bij HIV patiënten die overigens wel met gewichten trainden laat bijvoorbeeld zien dat de combinatie 20mg oxandrolone per dag en 100mg testosteron enanthate per week hetzelfde resultaat geeft als 600mg TE per week: ongeveer 8 kilo spiermassa in 12 weken. Echter ook hier zorgt de toevoeging van oxandrolone voor een minder gunstig bloedbeeld ten opzichte van testosteron alleen.

De conclusie wat mij betreft is dat oxandrolone- alleen gebruik een klein en specifiek toepassingsgebied heeft daar waar het mogelijk ‘prestatief’ gebruik betreft: 20mg voor 6 weken. Langer gebruik geeft niet meer resultaat en hoger doseren vergroot de kans op bijwerkingen met name wat betreft cholesterol, leverwaarden en onderdrukking van de HPTA axis.   

Neemt een gebruiker die bijwerkingen voor lief, dan is het zinvoller een lage dosering oxandrolone te combineren met testosteron bijvoorbeeld of oxandrolone zelfs helemaal weg te laten uit een kuurschema.

Het grootste probleem met oxandrolone echter, net zoals alle andere anabole steroïden, is de beschikbaarheid.  Op internet gepubliceerde labanalyses uit 2003 van via de zwarte markt verkregen potjes lieten zien dat drie van de vijf oxandrolone preparaten namaak waren.  Opvallend is wel dat de twee ‘echte’ oxandrolone preparaten ‘ondergrondse’ middelen waren, dus gemaakt uitsluitend voor gebruik door sporters.  Daarbij weken de milligrammen met +10 tot +40% af van het label. Anno 2011 domineren de ondergrondse middelen de markt volledig. Je weet dus nooit echt wat je slikt, tenzij je jouw potje laat onderzoeken of een arts bereid vindt farmaceutische oxandrolone voor te schrijven. Geen idee of dat in de praktijk gaat werken, maar voor een gezonde man op leeftijd met een teveel aan (visceraal) lichaamsvet zou het wellicht een idee kunnen zijn. De risk to benefit ratio kan voor die groep best eens gering zijn.  Probleem is dat er andere, mogelijk veiligere methoden zijn om van teveel lichaamsvet af te geraken dan gebruik van oxandrolone. En een toename in kracht en spiermassa kun je ook bereiken met krachttraining en eiwitrijke voeding. Dat maakt de kans op oxandrolone op recept gering. Desalniettemin heeft de Amerikaanse Food en Drug Administration oxandrolone goedgekeurd als medicijn voor mensen met HIV. Helemaal zwart wit is het dus niet wat betreft dit middel. En dat maakt het juist zo interessant.