Anabole Androgene Steroiden

Anabole steroiden zijn een interesse gebied van mij. Dat klinkt deftig, maar het idee van het maakbare lichaam fascineert mij enorm en hormonen spelen daarbij een hele grote rol. Ik ben ooit nog eens begonnen aan een boek over anabolen begin jaren '90. Er ligt nog een manuscript ergens van een pagina of 80. Maar met de komst van internet is een dergelijk initiatief wat achterhaalt. Daarnaast zijn er jaarlijks nieuwe uitgaven van William Llewelyn's Anabolics, dus er is leesvoer genoeg. 

Anabolen vallen binnen de Nederlandse wetgeving onder de geneesmiddelen. Ze staan als categorie dus niet apart benoemd in de wet in tegenstelling tot veel landen om ons heen. De 'wet op de geneesmiddelen voorziening' (WoG) gaat niet over het (onoordeelkundig) gebruik van geneesmiddelen. Dat is en blijft de verantwoordelijkheid van de gebruiker. Anabolen gebruik is dus niet strafbaar in Nederland. De handel, productie en verstrekking van geneesmiddelen is wel wettelijk geregeld. Daarnaast is de 'wet op economische delicten' (WED) bij de WoG betrokken, waardoor de illegale handel harder kan worden aangepakt. Het beleid in Nederland is er op gericht het gebruik te ontmoedigen middels voorlichting en de handel te bestrijden via de wetgeving.
 
Een belangrijk aspect in relatie tot anabolen is het gegeven dat alle verschillende vormen op de WADA dopinglijst staan. Anabolen zijn prestatie bevorderend en worden verondersteld schadelijk voor de gezondheid te zijn. Daarmee is gebruik tegen de geest van de sport. Drie redenen om de middelen op de dopinglijst te zetten. Binnen de Nederlandse wetgeving heeft dat feit geen relevantie, maar binnen de georganiseerde sport uiteraard wel. Ben je als sporter aangesloten bij een sportbond lid van NOC*NSF, dan is de dopinglijst ook op jou van toepassing. Als je door een urine controle positief wordt bevonden hangt je een meerjarige schorsing boven het hoofd en bij een tweede vergrijp levenslange uitsluiting. Hoewel de regelgeving rondom doping in de sport niet voor iedere Nederlander relevant is, beinvloed deze wel de beeldvorming over dopinggeduide middelen, en in het bijzonder anabolen. Het gebruik heeft een negatief imago. Naast de mogelijke gezondheidsrisico's zien veel mensen anabolen gebruik als onethisch en onsportief, ook al zou je nooit aan een wedstrijd meedoen. 
De voorlichting in Nederland over anabolen gebruik in sportscholen en fitnesscentra ligt bij dezelfde organisatie als de bestrijding van dopinggebruik in de sport. De 'Dopingautoriteit' heeft een dubbele taak. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de voorlichting uitsluitend gericht is op het tegen gaan van gebruik en dat voor de positieve aspecten geen oog is. En dat op zich is wel vreemd gezien het feit dat TNO heeft onderzocht dat er ruim 125.000 dopinggebruikers rondlopen in de Nederlandse fitnesscentra. Los van alle moraliteit en mogelijke risico's is er dus een pay off voor veel mensen. En dat alleen veronderstelt al een andere visie dan louter afkeuring wat mij betreft.

Ik ben van mening dat mensen zelf mogen beslissen of ze wel of geen anabolen gebruiken. Ik vind het moreel niet verwerpelijk en op basis van onderzoek kun je niet stellen dat het gebruik an sich onaanvaardbare risico's met zich meebrengt. Ik vind echter ook dat wanneer je er voor kiest om je aan te melden bij een sportbond en je mee wilt doen met wedstrijden, je fair play moet betrachten. Dat betekent dat je de regels van de sport opvolgt en dus geen middelen gebruikt die op de dopinglijst staan. Sport bestaat bij de gratie van de regels en als je die niet opvolgt hoor je niet in de sport thuis. Wat mij betreft is daar geen discussie over. Doping gebruik in de sport is uit den boze.
Maar als je niet aan wedstrijden doet, of aan wedstrijden die niet onder de reglementen van de WADA vallen, en die zijn er legio in de krachtsport, is de moraliteit niet meer van toepassing. En dat biedt ruimte om in objectieve zin naar anabolen te kijken. En dat is veel interessanter dan de statische moraal.